Przeżywam obecnie wspaniałe chwile. Dałem do zeskanowania około 250 szt. negatywów z... dawnych czasów. Co za emocje, co za chwile. Ożyły wspomnienia! Stanęły przede mną jak odgrywane kolejno i bez kolejności sceny w teatrze! Archiwizując pliki znowu byłem w Liceum, na studiach... Znowu działo się to wszystko co onegdaj i wówczas, a działo się dużo! Bardzo dużo! Nawet wtedy kiedy razem z bliskimi trzymaliśmy boga za nogi i pytaliśmy: ile kosztuje ten świat! i bez czekania na odpowiedż krzyczeliśmy: biorę w ciemno! ;) Taaaaak jest co wspominać. Nasze życie jest jak film. My jesteśmy jego reżyserami, scenarzystami, głównymi bohaterami! Od nas i... tylko od nas zależy to, czy ten film będzie kolorowym, pełnym ekspresji, szaleństw, uniesień i wzlotów, zmian akcji, sensacji i przygody, przeobfitym kalejdoskopem przeżyć czy... może szarym, nudnym,  czarno-białym filmem o przemijaniu... Jestem dumny jak cholera, że moje życie było i... jest, no na pewno nie tym drugim :))))