Nie wiem co ludzie chcą od jesieni. Wszyscy zamartwieni, że koniec lata, że chłodniej, że depresje i taaakie tam. A ja? Ja uwielbiam jesień! Dziś jeździłem trochę wieczorkiem po Warszawie samochodem. Przypomniały mi się te daaawne czasy kiedy to nocne życie tętniło w żyłach i to właśnie jesienną porą, gdy powietrze już chłodniejsze, bardziej wilgotne a jednocześnie wciąż jeszcze nie zimne, lekko chłodziło gorące głowy narodu walącego na dyskoteki. To właśnie o tej porze roku studenci wracali na swoje uczelnie i to właśnie jesienią zaczynało znowu wszystko żyć :) Po czasach studenckich, otarłem się o różne mniej lub bardziej kolorowe biznesy połowy lat dziewięćdziesiątych i ponownie to właśnie jesień zwiastowała ruch w interesie, kiedy towarzystwo popowracało z wakacji i za wszelką cenę chciało zarobić więcej i więcej! W biznesie tradycyjnym przecież jest nieinaczej! Ale ale! Nasza polska jesień to nie tylko imprezownia i interesy... To przede wszystkim piękne kolory w parkach i czas na cudowne spacery. Niech nam zazdroszczą ci, którzy mają u siebie wiecznie gorąco lub wiecznie zimno. U nas naprawdę coś się cały rok wokół nas dzieje :) Upały i mrozy, słota i piękna wiosna! Jest też słynna już złota polska jesień ze swoim jakżesz pięknym i wyjątkowym akcentem, świetem zmarłych. Normalnie do obrzygania już wszędzie pieją że helloween i helloween. W telewizji, w szkołach normalnie już ich wszystkich powykręcało. Nawet Maja ma Helloweenowy bal w przedszkolu, na szczęście nazwany ?pomarańczowym?. Na szczęście też, to całe oszołomstwo, które każe nam wariować z początkiem lutego z okazji święta zakochanych (mimo wszystko nowomoda bo np. w 1990 roku mało kto o takowym słyszał), bezskutecznie próbuje odwrócić polskiemu narodowi głowę od tak pięknego święta jakim jest święto zmarłych na rzecz chorego helloween. Ta chwila refleksji, nad grobami bliskich nam osób, osób do których kiedyś jeździliśmy na wakacje, którym kiedyś zwierzaliśmy się ze swoich radości i trosk, osób, które jeszcze nie tak wcale dawno temu stały po tej stronie cmentarza i dumały nad grobami przodków o miażdżącym ?z prochu powstałeś i w proch się obrócisz?... bezcenna.